Dinleyin ey vakti duymak doruğuna varanlar Falları grafiklerde bakılanlar siz de işitin.. Külden martı doğuran odalıklar Ve kahyalar Kara pıhtılarıyla damgalanmış veznelerde dili Şehvetsiz çilingirler, yaltak çerçiler Celepler ki sıvışık, natırlar ki nadan Ey hayat rengini sazendelik sanan Yırtlaz kalabalık! Dinleyin bendeki kırgın ikindiyi, Hepiniz kulak verin. Güneşin Koskoca beldeye …

Allah bizi bir erkek ve bir dişiden yarattı. Bu kelâmı söze “önce namazdan soracaklar” diye başlamışken yazışımın serencamı içine ne münasebetle dâhil ettim? Bunu bana letafeti elden bırakmayışım yaptırdı. Yaptığım araya lâf sokuşturmak değil, kaçınılmaz ve zaruri bir müdahaledir. Zihin ortamının eleştirisi söz konusu olunca yabancılaştırma efektinin yerini hiçbir şey …

Sair insanlar, başkaları, diğerleri değil de bir ben, gözünü âhir ömründe edebiyat tarihini tersinden yazma merakına kendini kaptıracak derecede karartmış ben mi koltuklanma mevkiindeyim veya vaktiyle koltuklanacak mevkie namzet idim? İşini bilip başka bir mevkii işgal edenler nasıl insanlar? Hak yerini bulduğunda koltuklanmaktan mahrum kalacaklar kim? İşbu diğerleri kimlerden sayılmalıdır? …

Türkiye Cumhuriyeti hudutları içinde 1963 yılından 1980 yılına kadar 27 Mayıslarda 30 Ağustos Zafer Bayramı ile eş tutularak kutlanan bayramın adı “Hürriyet ve Anayasa Bayramı” idi. Adıyla sanıyla neyin nesiydi bu bayram? Kime, neyi faş etsin diye isimlendirilmişti? Acaba neler olmuştu, kim ne yapmıştı da esaretten milletçe kurtulunmuş ve hürriyete …

Yaşamaktan öte özür bulamayınca aşka sonuçları bir bir gözden geçiriyorum pulluklarla devrilen toprağın ıslaklığındaki can madenlerin buharından elde edilen büyü bazı yasak kitapların verdiği dinç duygular nelerse ki yaşamak sözünü asi kılan nelerse ki lekesiz, umutlu ve budala. Denedim. Soğuk sular dökünüp fırladım sokaklara sorular sordum nice kara sıfatları üstüme …

Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında. Aşklarım, inançlarım işgal altındadır tabutumun üstünde zar atıyorlar cebimdeki adreslerden umut kalmamıştır toprağa sokulduğum zaman çapa vuran adamlar denize yaklaşınca kumlar ve çakıl taşları geçmiş günlerimi aşağılamaktadır. Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında. Ve rüzgar buruşturuyor polis raporlarını kadınlar fazlasıyla günaha giriyorlar bazı solgun gömleklerin çözük …

Gırtlağımda bir harf büyüyor buna dayanacağım dişlerim kamaşıyor yıldızlardan buna da. Kabaran bir çarpıntı oluyor şehir. Artık yırtarak açtığımız zarflarda ne kargış, ne infilak yalnız koynunda çaresiz, çıplak isyan işaretleri taşıyan bir ergen cesedi. Kabaran bir çarpıntı oluyor şehir uyusam bir dağın benimle uyuduğu oluyor her gün şehrin ortasında bir …

Felsefe bilseydi ağrırdı. Bunu duyan (duyma ihtimali olan) başörtülü kızlardan çoğunun “madem öyle, başım niye ağrısın, iyi ki felsefeden uzak durmuşum” dediğinden eminim. Vaziyet kız değilseniz, başınız örtülü değilse değişecek değildir. Suriye sebebiyle hangimiz, ne hissediyor? Hangimiz iyi ki başım ağrıyor diyecek bir başörtülü kızın yanında durmağa çalışıyor? Böyle manasız …

Elektronik-Genetik-Atomik-Kozmik (VI) Israrla felsefe bilgisi zaruretine temas ediyor ve fakat henüz bunun icabına derhal bakmaktan kaçınıp hep içinde yer almaktan geri duramadığımız vakıalara temas ediyor, husule gelmelerine sebebiyet vermeden edemediğimiz hadiselere ve insan tercihlerinin kaçınılmaz neticelerine parmak basıyorum. Özgül felsefe söylemine geçmekten imtina ediyorum. Zira sırada şimdiye, bu sözlerin sarf …

1.Diyorlar ki insanoğlu yoksulluğun, hastalıkların, mahrumiyetlerin kıskacında kaldıkça kendisinden beklenen gelişmeyi gösteremez. Bununla zımnen şunu söylemiş oluyorlar: İnsanlar maddi refah içinde olmakla, vücut sağlığını korumakla ve elinin erdiği, gözünün gördüğü, özlemini çektiği nesnelerin hizmetine sokmakla kurtuluşa erer. 2.Yani kurtulanlar zengin, istedikleri konumu ve maddi avantajları elde etmiş, ‘sağlıklı’ ve sorunlardan …