Ey fısıltılı bahçelerin, pişman şubat ayının, günahkâr kâhinlerin, dağları eriten sabrın, kalyonların, nazik rüzgârların, hayata her şeyi doğru anlayarak sancılı başlayanların, efendimizin, hiçbir şey hissetmemenin korkunçluğunu yaşayanların, sohbet etmeyi kendini övmek sananların, bize güneşi yasaklayan bilimin, rues de mon paris’in, pencereden dışarıya bakmaya başladığın vakit artık kimse gelmez çocuk diyen …

ben mars’a gitmek istemiyorum uyandırmayın olur mu yürüyen merdivenlere ilk kez binen köylüler tedirgin olmasın ve basamakların tam ortasına basmasınlar diye ellerinden tutacağım heyecan anne heyecan anlık da olsa hepimizi parkinson yapıyor beni de çarmıha gerdiler ama kimse isa demiyor bana gelmiyor elimden yaşamaktan başka bir şey esmer tenli çocuklar, …

“İlahi adaletin sağlanması için içimizden birilerinin haksızlığa uğraması gerekiyordu. El kaldıran ben oldum.” Giriş “Bir hüznü en iyi anlatan şey sessizliktir.” s. 9 “Savunanlar yenilgiyi baştan kabul etmiş olur. Bunu anlamak benim için erken, insanlık için bir fazlalıktı.” s. 9 “Kendini iktidara koşulsuz teslim edenler asılmasalar bile itibarları her gün …

Öğretmenliğimin ilk yılını Şırnak, İdil, Bozkır köyünde yaptım. Nasıl güzel günlerdi, nasıl her şeye uzak ama nasıl her şeyden samimi. Okula ilk başladığım gün emekliliğime kaç gün var demeye başlamıştım. Şimdi 14 yıl oldu. Çalışmak zorundaydım ama aslında çalışmayı hiç sevmiyordum. Bunca bulutun, yağmurun, gezmelerin ve bilinmedik şehrin arasında çalışmak …

Aslında baban seni öldürmedi Gökhan! Kendini sana yeryüzünde bir ceset gibi hissettiren duygu, babanın intiharından sonra kendine muhkem bir yer bulamayışındı. Çünkü babası erkenden ölmüş bütün çocuklar gibi senin de veli toplantılarına gidecek kimse bulunamadı. Üniversite yıllarında herkes sana kuşkuyla baktı. Senin yanında gezdirdiğin ölü devrimcilerin hayaleti, sesi kısılmış koro …

insan sevdiğine son kez bakamaz oysa ben deşilen bir yaranın nereye akacağını bilmeden, ellerim ceplerimde, bir gitmek sakladım bir gitmek ki; suriye kadar dağıldım her seferinde bunu kimse fark etmedi ne kazandığım zaferler, ne rusya, ne united states of america tek yapmam gerekeni beceremediğim günden beri nereden başlamamam gerekse her …

Sonra Canan, Önce Canan Her Şey İçin Çok Geç Yanlış Anlasınlar Diye Yanlış Sözler Söyledim Her Şey İçin Çok Geç Vakit Tamam Olurken Eksik Kalan Birkaç Şey Sevgili Huzursuzluğum Aklıma Düştüğünde Sevgili Huzursuzluğum Sabah Kalkınca İntihar Etmeyi Unutacak Kadar Dalgın Ricakeş Trapezin Elleri Ricakeş Kamburumda Yeryüzü Her Şey İçin Çok …

Rıdvan Dilmen’in posteri, kerpiçten yapılmış evimizin badanalı duvarlarına asılmış ilk posterdi. Asan da bendim. Köyde yaşayanlar poster asmazdı duvarlarına. Duvarlarda sadece büyüklerimizin -varsa- siyah-beyaz fotoğrafları olurdu. Evimiz kerpiçten yapılmıştı ve bana o zamanlar kocaman gelen bir salonu vardı. Yıllar sonra küçülen her şey gibi salonumuz da sonradan küçüldü. Salonun tam …

Ara Güler ile röportaj yapmak için yardımcısı Fatih Bey’le önce anlaştık. Fatih Bey de bir fotoğraf sanatçısı. “Ara Güler’in yanında yıllardır çıraklık yapıyorum.” diyor. Tam bir usta-çırak ilişkisi içindeler.   Bazı insanlarla telefonla anlaşılamayacağını bildiğim için bu büyük ustanın İstiklal’deki evinin altındaki kafeye gittim. Orada oturuyordu. Selamsız-sabahsız yanına oturdum ve …

“Gerçek olan şeyin artık gerçek olmaması için yazıyorum.” demiş Michaux. Şiir de ancak böyle bir sebeple yazılabilir. Bülent Parlak’ın tüm şiir hayatını bu zemine oturtursak sanırım yanlış olmaz. Görkemli bir başarısızlığı her gün tadarak üstelik kendi şiir denizinde, hem de çırılçıplak ve boğulmayı göze alarak kulaç atmak yalnızca şairlere mahsustur …