Anne düşünüyorum da eve dönersem bir gün habersiz sabahın erken saatlerinde dönerim yılların birikimi zenginlikler demir atların sırtında her yer, her şey mavidir hâlâ usulca açarım kapısını arka avlunun yaşlı Wagter havlar sonra sallar kuyruğunu beni tanıyınca ipince bir keman çalacaktır Fritz Kreiser nasıl da iyi bilirsin anne bu havaların …

önce en yakınların delikler açtı gövdende sonra o her odanın her köşesinde bekleyen gecenin hinoğluhin örümceği yumuldu doğan, günün bu kızıl kapılarına ve o parlak ipliğin bıraktığı iz tıkadı damarlarını kan her zaman yerde birikir ve yerde serili yatar kırık gövde, rezil, ırzına geçilmiş, bir ahırın yemliğinde, dudaklar sırıtır -son …