Tüyü bitmemiş yetimliğimde miydin neydin, oysa babam yine sağ Ama adın Ayşe´ydi, ya da ayşemayşeydi ki Seni sırtımda bir küfe ana-kız gibi sevdim Değdim de denebilir – bakışıyorduk ya – Kış aksırığı hohlanmış ellerine Sonra senler bir başıboşluğa tüydü gitti Çalpara eteklerin çapraz ellerimde Sen de öyle mi yap dedim …

Bir kuştüyüne değip de berelenmeden Bir güz yeşilinde örselenmeden hiç Çayırın acı yeşillerine uğramaksızın Hırpalanmadan gün ışığında Papatya kokularıyla ırgalanmadan Sen yine orda mısın demeden Sen hala Sen hala gel demeden Geliyorum ben sana. Metin Eloğlu İzdiham

Yaşamak istiyorum Yaşamak istiyorsun Yaşamak istiyor Böyle şiir olmaz, diyeceksin; biliyorum. Ama böyle dünya olur mu? Böyle barış olur mu? Böyle hürriyet olur mu? Böyle kardeşlik olur mu? Biliyorum ki, katlanıver, diyeceksin; Ama böyle yaşamak olur mu! Metin Eloğlu İZDİHAM

Gün ışığı çilemeye başladı başucunda Denizler bir mavilik edindi günden Seher yeline uyup kuşlar yerinden uçtu Bu türküyü dinlemeyecek misin Hadi uyan Aydınlığa çık da çil gözlerin ışısın İlkyazlar sıcağı biriksin yüreğine Yoksul olsan da uyan Garip olsan da uyan Madem ki güzelsin,güzeli yaşatmak için Madem ki iyisin,iyiyi yaşatmak için …

Aşksa bu, ben buna varım, günlerim sığı; Gündüze dek kalasın diye sevdim seni geceden Eşcilim ben, ben buyum, ne güzel huy bu; Bir hız gelsen, hemen olsan, sonra yazlar; Bunca yıldan tatmadığım bir tınarça balığı; Belki gözlerimin kıymığı şu denizler! Metin ELOĞLU İZDİHAM