Pencereme dolanma ayışığıRüzgarın soluğuyla titreye titreyeAğaçların hatırını sor– Yoksul ve kimsesizdirlerDenizlerin dibinde oynaşıp duranBalıkların sırtlarını ışıtPencereme dolanma ayışığıGözlerimle sokaklara abandığımdaYalnızlığı bulursamÖksüz ve dağınık kitaplarımı bulursamOdalarda, evlerdeHer radyoda yürek tellerini titretenBir türkü bağırırsaPencereme dolanma ayışığıRüzgarda el çırpan nehirleri anımsarımTeninde keklik hoplatan kırlarıDallarında yeni gelinler gibiİstekle kıvrananErikleriEski bir pikapta Theodorakis çalıyorBir gemi …

Zaman: durmuş gibiCihangir’de pazar günü şaşkınımOlmayan uykumu bölüyor bir akordeon sesiBir çocuk ufacık sarı saçlıEminim kara gözlüdür görünmüyor uzaktan gözleriGörünmüyor kiSokak derin uykularda duyulmuş şey değilCihangir’de geldiğim günden beriGurbetliğimden beriSon travesti son bira şişesini yere çaldığından bu yanaKaç saat duymadımBir şeyler okuyordum kırıntısız, yankısızUnuttumGüzel Marmara ve yeşil elma sabah sabahOlmaz …

Odamın ışığı yanıyor bütün gece Ellerimi dizlerime koyup, ikibüklüm bir olağandışılık arayarak Gördüğüm, duyduğum her şeyde Öylece oturuyorum: Güneş parmaklarını sürünceye dek Koyu bir karanlığa Bulanmış pencereme.. Bir gece kelebeği Dolanıyor lambanın çevresinde Usuldan bir rüzgar esiyor Yaşlı incir ağacının dallarına yürüyen Sütün sesini duyabiliyorum Deniz az uzakta İç geciriyor …

  Sahibinden satılık Hasarlı Bir Hayat 1958 model Kaçıncı el olduğu bilinmiyor Bana geldiğinde bundan beterdi Yedirdim içirdim giydirdim Alkolle çalışır- ÖTV hariç Sırtında şişe taşımaktan beli büküldü Ha, bir de egzoz niyetine cigara içer Kanserli Bir de ülser Tekerleri laçka, benden söylemesi Memleketin bütün yollarında Bunun yazısı var Sahibinden …

Hayatım temsili bir yenilgi gösterisidir Okulu seven çocuklara bıkkınlık getiren Yağmurda yalnız kalır, seyircisi yoktur Onun için yaşamak alelade bir lükstür Rüzgara karşı kalem oynatır hayatım Damla damla büyür beyninde bir gül Bir şiirdir ve hiç de kötü değildir Dizeleri birbirine iteleyerek geçer Sararmış bir devrimci fotoğrafıdır hayatım Genelevi bulamayan …

Hayır hayır hayır hayır Gökyüzünde bir çapak gibi duruyorken güneş Evlerde oturmak bana göre değil Elimde pergeller, gönyeler, iletkiler Bir gülün hacmini ölçmeye kalktım Yanıldığım kesin Yenildiğim belli değil Hayır hayır hayır hayır Bütün şiirlerimi odanın duvarına astım Ağzım kurudu tükürmekten Ömrümü cm2’lere böldüm de bir türlü anılarımı yazamadım Sarı …

Bırak kalsın masada ekmek Testide su Ayna puslu, pencere camı kirli Bırak kalsın saçların dağınık, Gözlerin uykulu. Saksıdaki çiçek susuz, kedi Yalını bekler bir köşede Bırak kalsın meyve ağaçta, Kırlangıç havada Dama düşen ince yaz yağmuru… Yoruldun artık, bütün gün Didinip durdun Toprak bile, gök bile, deniz bile Bir yerde …

Gece yarısı, karanlık bir bozkırda Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım içinde onca insan, içinde dünya. Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkûm Ve bilmeyen sonsuzluk nedir, Haklı olan kim bu kargaşada? Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir Ucu bucağı olmayan bu çığlığın Ortasında nasıl barışılabilir? Anlamak …

Ben yenildim, öyleyken de saçlarım uzarmış Anladım Hayatım ve tırnaklarım Bir cenin umuduna aldandım Yalnızım sapına kadar. Ya erenler Hüznümün alnımda münhal bir arsası var Ölüm iki parsel,  hayata kandım Ben yenildim, böyleyim, tüyübitmedik ölüm Ardımdan konuşur ve bankadaki hesabıma Göz diker Ben yenildim, 60 x 1,72 olarak yere serildim …

I her şey bir acının bilincine varmakla başladı. bir taşı kaldırıp atmakla, bir kapıyı açmakla… bir el, hep bir şeyler yazdı, biz doğduktan bu yana kağıtlara şimdi bütün yaşadıklarım karalama kağıtlarında kaldı.bir kalem kendi kendine yazar bu şiiri. insanlar işlerine gider, ben acıya giderim. bir günde bütün isalarımı çarmıha gerer …