-Şimdi sevindiren, bir zamanlar üzenden başkası değildir. -Girin güleceğiniz ama doyasıya gülemeyeceğiniz, ağlayacağınız ama bütün gözyaşlarınızı dökemeyeceğiniz o mevsimsiz dünyaya. -Kim çile ve yalnızlığını geride bırakabilir ki içi sızlamadan? -Çünkü kalmak, gecede yanıp tükenirken saatler, donmak ve billurlaşmak, bir kalıbın içinde hapsolmak demek. -Yemişlerini derip onlara verebileceğim yüklü bir ağaç …

İnsan sadece bir kez 20 yaşına girer. Aynı masada oturmuştuk da sen o genç edebiyatçıyla ilgilenmiştin Münevver.O çay boğazından ne güzel iniyordu öyle. Hiçbir kadın sigara içerken güzel olmaz ama sen bir başka oluyordun. Hiç ilgilenmiyordun benimle.  Özenle taranmış ve pahalı bir şapka kondurulmuş o saçlara  – o edebiyatçıya- ne …

Karısıyla her gün kavga etmekten usanmış bir bedendim artık. Eskileri unutsak da mutlu olamayacaktık. Uzun zamandır da hayatında başka bir herif vardı, adamın yolu bir gün terziye düşmüş, eşim o yüzü yontmuş istediği hale getirmişti. Aralarındaki bu ottan ilişki saçma sapan bir şekilde başlamıştı. İstediği adamı kendi elleriyle var etmişti, …

Patronlar 2 yumurtayı biraz sütle karıştırıp saçına uygulayan adamlardır. Patronlar uzatılmış çiçektir. Patronlar profil fotoğrafına ağlayan gül koyan kişilerdir. Patronlar sağlığa zararlıdır. Patronlar anne yarısıdır. Patronlar ağız açıklığı ile yürek açıklığı arasında bir yerdedir. Başkan asistanı ol. Adına kart çıkarırız. Güvenlik ol aynı zamanda. Ben patronum. Ben kendimi korurum. Patronlar …

Dün gece eve dönerken ona rastladım.  Şimdi dedim, şimdi biz ikimiz Allah’tan başka ilahlara tapmayız. Her neyse mesele bu değil. Hava yağmurluydu. Kafamı kaldırdım Nuray’la göz göze geldik. Yıllardır saçı aynı uzunlukta hep erkek gibi kestiren Nuray, topu dikince göklere kadar uzandığını sandığım kız,  meğer  boşluğundan süzülen bir adama kaptırmıştı …

Çünkü her şey şahitlik ediyor. İnsan merasimle beynini dağıtan bir mevcudiyet. Çünkü her şey şahitlik ediyor bir insanın mevcudiyetinin dolup taşan yüreğine dağılmasına. Ağabey şu çakıyı uzatsan da mektup yazsam.Bir an dönüp yüzüme baktı  sonra incelikle kıymaya devam etti portakal kabuklarını. Ağabey şu çakıyı diyorum, uzatsan. Ogün karar verdim şu …

Ben buranın yerlisiyim Leyla Bu 3. girişim üniversite sınavına Her sene Hürmüz Boğazı’nın yerini değiştiriyorlar dantel bakışlım. Hiçbir meridyen orda olduğun kadar doğru değil. Vitamin ilaçları kelimelerimi büyütüyor Sen Mistik Felsefe diyorsun Hemingway başını uzatıyor. Uykumu Yüzyıllar önce, hayatımı sonsuz biçimde uzatacak bir simyacıya sattım zaten Asırlardır yaşıyorum , Milat …

Ne biliyorsam açıkça dökeceğim içime. Bir tek merhemini bulamıyorum şu mekanizması bozulmuş sıvazlandıkça küfre dönüşen yüreğimin. Yaylasında tabiiliği bozulmuş bir çiçek ne kadar yaşar. Sıhhatime duacı diye sesini seyrelttim bir delirmenin. Gel gör bu söyleyemediklerim biriktikçe teşkilatlanıyor sığıntı yüzüm. Gruba sonradan dahil olan sığıntı bir yüzdür kalbim, merhamet gördükçe köleleşen. …

1929 yılının bahar mevsiminde bir direniş olarak doğdum. Dünyaya direniş. Böyle bir hata affedilemezdi. Kendimi hiç affetmedim. 1929. Belki değil. Hiç bilmiyorum. İnsan kaç kez 1929’da doğar ve ölür. Cevabını bilmediğim bir soru için toplanan kalabalık, kendi ayağı ile ölüme giden bir adama- bana- alkış tutuyordu. O günden sonra gülüşüm …

Türkiye’de yaşayan hızır yürekli bir adamdı Makuzcbi Zilayh. Hesaplarına göre 63 yaşında ölecekti. İçgüdülerine yenilerek 87 yaşında vefat etti. Her ölüm gibi onun ölümü de erkendi. Zira kendini zarfa koyup öbür dünyaya postalayan da kendisiydi.   1924 yılının Kasım ayında Mağrip kralının sonuncu çocuğu olarak dünyaya geldim. Ben Makuzcbi Zilayh. …