Hicran Edis, Arzulu Bir Gelecek

Çığlıklar atarcasına sarılıyorum gözyaşlarıma, her damla bir acı.
Yenilik!
Yenilik!
Yeni yenilikler istiyorum belki de doyumsuzca.
Güç kimde?
…

Güz mevsiminde yumuldum bir ağaca
Sayısız pati, neşe kattı çehreme.
…
Ritmimi buldum yağmur sonrası toprak kokusunda.
Ufak heyecanlar aradım yenilenmek için kendime.
Ara vermeden amansız gelir yazıma.
Hislerimle isyan ettim karıncaya.
…
Neydi anlamadığım, anlamak istemediğim, anlamak istemediklerimiz…
Bir küçük paragrafta bile neleri anlıyorduk,
Bir filmin on saniyesinde beynimize naklettiklerimiz.
Benliğimizin özü ne anlamlı bir kelime ne hoşnut edici saygının değeri.
Yanlış yapma arzusu, insanların beyninin içinde ki düşüncelerin değeri,
bedeninle uzlaşama,
Ön yargını en aza indirgeme potansiyeli.
…
Yağmur bile aşar haddini, çok yağar ıslatır bedenimi.
Güneş de çok yakar
Kahkahalar da öyle, sesten rahatsız eder diğerlerini.
Gözyaşları da harap eder seni, haddini aşar damla damla.
Çok da aşma haddini dur bir yerlerde.
…

Yolunda gitmeyen bir şey olup, kendine sorduğunda, özgürleştiğin
an bütünlendiğini ve her şeyin kontrolünün sende olma özgüveni.
Şiddetli bulantılar, karanlık korkular, ölüme eşdeğer bir geçmiş…

Hepsinin kontrolü sende.
Kalk!
Arzulu bir gelecek yarat.

İZDİHAM