Bu çocuktan korkuyorum. Yine ne oldu? derdi babam. Şuncacık çocuktan korkacak ne var? Öyle diyeceğine, dur da önce bugün olanları bir dinle. Sonra beni odada bir başıma bırakıp başka bir odaya giderlerdi. Böyle, böyle, böyle, diyerek anlatırdı annem. Yaa, derdi babam. Ya… Böyle, böyle, böyle, diye devam ederdi annem. Hımm, …

“Kim ne derse desin, mutlu insanın en mutlu anı, uykuya daldığı andır ve mutsuz bir insanın en mutsuz anı, uykudan uyandığı andır. İnsan hayatı, bir tür hata olmalı.” (Schopenhauer) Bugün, modern insan nasıldır? Sorusuna verilecek en dürüst cevap şöyle olmalıdır: “Modern insan mutlu insandır.” Ya da başka bir deyişle, her …

Kimsenin sesi duyulmazken o ikisini tenime kazıdım. Biri, akşam inerken bir ağacın yemişli dalı gibi sarktı içime Diğeri söz büyücüsü, tanrıların katibi  ve yeryüzünün tek keyifli acısı Kanıt arıyordum hayatı yaşadığıma. Ben sessizliği konuşuyordum. Biri sessizliğe üşümeyi öğretiyordu Diğeri aynaya bakmaya zorluyordu onu. Bütün ölülerimi o şehre gömdüğümde Gün yüzünü …

Dinleyin ey vakti duymak doruğuna varanlar Falları grafiklerde bakılanlar siz de işitin.. Külden martı doğuran odalıklar Ve kahyalar Kara pıhtılarıyla damgalanmış veznelerde dili Şehvetsiz çilingirler, yaltak çerçiler Celepler ki sıvışık, natırlar ki nadan Ey hayat rengini sazendelik sanan Yırtlaz kalabalık! Dinleyin bendeki kırgın ikindiyi, Hepiniz kulak verin. Güneşin Koskoca beldeye …

Tiyatro. İnsanın var oluşundan günümüze yegâne kültür yapıcı, ortak etken.  Önce eylem vardı, ilkel insan dilsizdi fakat bir gün mutlaka konuşacaktı, oynayacaktı. Doğa karşısında güçlü olmak isteyen insan oyunlarında da doğayı taklit etti.  Korku, ilkel insanın eylemlerinin temelini oluşturuyordu. Ama insan yılmadı. Gökyüzünün haşmeti altında doğaya karşı savaşmaya devam etti. …

Sıkı sarıl doktor bana çürük karpuzlar getiriyorum beraberimde Karanlık mı soğuk bir Babil akşamı belki Belki samsun sahi kaldı mı bu kentler bir bir Bir bir kaldı mı günümüze İrlandalılar yada Iraklılar İnekler inekler inekler hergün önlerinden geçerim belki artık o dili konuşurlar Ben bak iş uykusuna giriyorum sayıyorum camlar …

gidin, şarkılarım, yalnıza ve tatminsize, asabı bozulana, sözleşmeyle köleleşenlere, küçümsemelerimi götürün zulmedenlere. serin bir suyun dalgası olarak gidin, zalimlere nefretimi iletin. konuşun şuursuz baskıya karşı, hayalgücü kıt olanın gaddarlığına, kayıtlara karşı konuşun. can sıkıntısından ölmekte olan burjuvaziye, varoşlardaki kadınlara gidin. tiksinerek evlenenlere gidin, başarısızlığı örtülenlere, talihsizce eşleşenlere gidin. satınalınmış zevceye, miras kalmış kadına gidin. …

Oğluma. Ben şimdi bugün burada bu bir nisan iki bin yedide Ben bir Türk olarak yani kaderci bir Türk olarak Ben şimdi kendime zarar vermeyecek kadar fatalist bir jiletle Günlerden pazartesi olsun mesela Bir kopukluk, mumyalı şeylerle dokunaklı ve bir türbülansı Atlayarak anlı şanlı bir sabah diyelim doğsun Türk Zordur …

Bir hava bilirim, dünyalara değişmem: Bütün Rossini, Mozart, Weber sizin olsun. Çok eski bir hava, ağır, hazin, muhteşem; Yalnız ben duyarım onda ne varsa füsun! Ne zaman o havayı dinliyecek olsam Ruhum gençleşiverir birden iki asır. Onüçüncü Louis devridir, vakit akşam! Batan günle sararmış bir yamaç uzanır. Camları kızıla çalan …

Viyana, 8 Mayıs, İki ay oluyor, Londra’da, Hellenistik devreye ait ve arkeologlara göre “Narcisse”in güzel bir mermerini satın aldım. Evvelki gün, Freud’un yetmiş yaşını tamamladığını öğrenince –6 Mayıs 1856’da doğmuştur- heykeli, Narcisse’liğin kaşifine hediye olarak ve bir saygı mektubu ile gönderdim. Bu iyi seçilmiş hediye psikalanizin piri tarafından davet edilmeme sebep …