11 Mart 2016

Hatice Büşra Benli, Sigortasız Kuşlar

ile izdiham

Gözlerin en renkli fenerlerden
Yüzünde bir düğün meydanı
Sana bakınca bir ağaç köklerinden kurtulup dağlara kaçar.
Bir kuşun yuvasında gizli sevdam,
En uzun çöpü taşıyan ellerin,
Basma eteğin nakşında halvet

Hayret!
Seni sevince ölmeyişim,
Ölmeyişim ve musalla taşımda bir ayet…
Kuşlar yağmura hep hazırlıksız yakalanır.

Hayret!
Ben ağlarken kuşlar utanmadan ötüyor
Gece kalkarken gündüz çarşafını atıyor üstünden,
Ay apar topar çekip gidiyor.
Afrika’ da bir çocuk açken yağmur nasıl yağıyor,
Aklım almıyor.
Zulmü okurken hece hece dilim dönmüyor
Harfler bana sormadan kelime oluyor.
İnsan mütevazi acılarından utan.
Dilim varmıyor.
İçimdeki senfoni orkestrasının şefini öldürdüler
Ve kemancı utanmadan çalıyor
Hakikat kilidinin sol anahtarını

Kalbimin izbesinde sakladığım bisikleti çaldılar,
Şiirimin pedalları tutmuyor şimdi
Hayata baktığım pencerenin camını kırdılar
İçeri hep soğuk doluyor,
Utanmadan üşüyor penceremdeki kuş.

Kuşlardan ekmek yiyen şairler,
Sigortasını hiç umursamıyor
Cumhur Reis de diyor;
İnsan gerçekten hayret ediyor.

Hatice Büşra Benli
İZDİHAM