Ahmet Emerce, Şut ve Out

Delidiken yorgunluğudur bizdeki
İflah olmaz hiçbir zaman
Hiçbir kuşlukta düze çıkmaz
Ne tonca göçüm toslar kapımızı
Ne yolumuzu gözler yurtsuz turnalar

Bir çuval incirden evvel
Ömrü berbat etmekte üstümüze yoktur
Ezberimizdeki şarkılar bile unutuyor bizi
Elde avuçta ne varsa hep yitiklik
Neye niyet bağlasak hashüsran
Kime gönül açsak zifiri yara

Yontula yontula fermanı yırtıldı kalbimizin
Su rengi sandığımız hayat, meğer
Kargakonanmış
Hiç eskimez koca bir yalanmış dünya
Ve tüm güzel rüyalar
Bizleri kandıran birer çobanmış

Çağın efsunlu gözlerinden kaçmak
Mümkün değilken şu zor zamanlarda
Ucu ucuna denkleştirdiğimiz tüm sevinçler
Tek fiskede yerle yeksan

Bu da geçer denilen ne varsa
Zorba bir yumruk gibi tıkanıp kaldı gırtlağımızda
Hiçbir pozitif bilim akidesi
Bir tutam su serpmiyorken ruhumuza

Hiçbir afili söz gerçek değildir hayat kadar

Aşkar Dergisi, 53. sayı.

Ahmet Emerce
İZDİHAM