aslında önce evleri sevmeye giderdi sesincaddeleri sokak gibi sevmeye giderdi sesingiderdin! ödü kopardı bütün eşyaların sonra kuyu kuyu dolaştığım mahcup sular söylediyüzünüze güllerüzgün evler bozuk rüyalaraslında bana herkesin uzağı var dendiherkesin uzak adında bir masalıinandımdedim mutlaka masaldır bazıları giderdin dedimgittin ve gittiğin kırk gece sana uyudumaklım ödünçellerim yanlışdedim benim seninle …

yüzünün üzülmeye çalışmış yerlerinden bahsediliyor güya gövdenin ve sesinin başına su gelmiş, inanmazdım herkesle hançersin de kendinle adın çıkmış sanki, kalbini özenle kırmışsın bütün eşyanın, ummazdım incirin öte hatrı suyun kuşkusuz fikriyle üzgünüm dilemiştim ki en çok kar yağmasın bu kış bu kış kalp suyumla ıslanmasın yastık! dilemiştim ki yoktur …

İçimin canına okudum Bu yüzden sadece ona Yine de kalktım gezdim dünyada Beyaz! Güya bembeyaz şeylerden bahsedecektim Lirik parmaklarıma dökülen mürekkeple canıma bulaşan ağu mesela Madencilerin elindeki demirin ağrısı ya da Tam ortasındayken bir ömrün Bulaştı canıma dinmez bir masal Bir kalmak acısı Aslında bembeyaz şeylerden bahsedecektim Bir güle kırmızı …

elim ayağım epeydir kimin kime ne anlattığını bilmiyorum adında hem ekmek, hem gül geçen kimseyi görmedim tanımıyorum ben biraz yavaş günde beş defa hiçbir şey yapmayan biri ben biraz en üzgün baharatlara fena meyilli mümkünse haşhaş yoksa benzeri sözcüklerle de kırabilirim kalbimi diyelim zencefil diyelim hatmi elim ayağım başımdan geçenle …