Doğukan İşler, Çok Yaşasın Uykusu Kaçanlar!
Ölümün kardeşi olarak yaratılan uyku, her ne kadar kardeşinden daha çok sevilse de tüm insanların sonsuz bir birliktelik adına buluşacakları yegane haldir. Belki de uykunun bu kadar sevilmesi insanın ölümle olan ontolojik ilişkisinin bir pratiğe geçme biçimidir. İnananlar için bir başlangıç, inanmayanlar için bir son olan ölümün aslında her iki taraf içinde netice itibariyle arzu edilmesinin fiili bir duasıdır olabilir.
Belki de bu yüzden çok uyku erken, az uyku geç ölüm getirir insana!
