Karanlıkta, Seninle aynı hizada, Adımlıyorlar. Yüzlerinde gülücükler. Birbirini arıyor omuzları. Oysa sen üçüncüsün, Gereksizsin. O kadar. Buruk bir kıskançlıkla izliyorsun onları. Yan yanasın onlarla. Dudakların titriyor hınçtan. Ama kaçamıyorsun. Seyrediyorsun ilgiyle. Biliyorsun ki onları burada bırakıp kaçtığın an Yalnızlığın hemencik katlanacak ikiye. Ve yürüyorsun. Onlar kendi havasında büsbütün. Ne senden …