sarı türküler biriktirdim ağzımın kenarında
buğdayın hasadından sana da pay biçtim
paylaştıkça çoğalmak için
anadolu kokan yüzünün her kıvrımında
başımı eğdiğim yerde vatan oluşun
bağlıyor kalbimi kalbine.
gözünün ardına bakınca gördüğüm suretim
hayatın hangi durağında sana denk geldiyse
orada ilmek attım kalbime: iki ters bir düz
denklik deyince şükür dedim.
günleri iç cebimde taşırken sana doğru aldığım yollarda
uzağına düşmenin korkusuydu aklımı cinnet odalarına hapseden
dağları geçer gelirdim oysa sana
dilimin kıyısında bir ses olmasaydı adın
sapaklarda kendimi kaybetmezdim böyle
isminin harflerini çıkarınca alfabesizim
lügatteki yerin benliğimi yok ediyor
sustuğum yerler ağrıyor anlıyor musun
adını yazmaktan adımı unuttuğum yerdeyim
Liya Zerya
İZDİHAM