Site icon İzdiham Dergi

Güven Adıgüzel, Son Anda Muslera

Sundurmalarında bile soluk bırakmadıkları şehirlerin dilinden

Montevideo’dan mesela, uzaklar arasındaki en uzağın hakkında

Gitsem çok sıkılırım kesin, kalsam kendimden başlayarak böyle iyi

Nefes almam gerekliliğinden söz açılırken dağlara içimin gitmesi

Jules Rimet koskoca bir dağ görüyorken renkli kuşlar ırmağında

Kırışıklıklardan başka yüzünden düşen parçalara kadar Nando!

**

Beklemediğimiz köşelerden gelen sitemleri küçük ellerinden

Herkes mağlup ve ayniyle çiçeksiz bazı ellere karşı içinden

Acıklı filmler izlerken yapılacaklar listesi ve 27 Nolu Rubai

İnsan unutur gibi yapar, iplikleri sayılmaz o sonsuz kanaviçenin

Hayır şimdi değil, göğsümü kanatıncaya kadar bekleyen hıncımın

Haritalardan kazınmış bir rotaya doğru ağlarla buluşur gibi!

**

Son anda Muslera, atlas libas değil aba altından dünya bize

Zevahiri toplayınca müziğine daldığımız günlerin ardından

Dolar üçlemesinin ikinci filminde telgrafın tellerini kurşunluyorlar

Sevincine konan zor’a ve omuzlarına çapraz asılmış bir yığınlığa dair

Eve üzgün dönenler ordusuyla öyleyse, yanlış bir sevmeyi yutkunur gibi

Dalgınlığımı havalı buluyorlar, cenk davulu kalbimde reva mevsimleri!

**

Son anda Muslera, uzandığımız köşelerden göğe kanatlanan bir ömrün

Portmantoya asılan telaşlardan yapılmış misafirliklere doğru sağlaması

Canı sıkılan nişancılar tepesinden bakarsın ve aldırmaz olur belki gönül

Ben kendimin hainiyim derken suskun şeyhim, ben o kadar hain bile değilim

Düştüğüm yerde yapayalnız, mate değil elimdeki kalbimdeki son yudum

İçimde susmayan peygamberler, hatrım öyle kalsın; hayatımı kurtarır mısın?

**

Son anda Muslera!

Galeano sokağında Latin ateşi, yolumda aksak devrimciler korteji

Kim hevesinden vurulmuşsa alnına serinlikler bahşetmenin ertesi

Kalbimdeki çaputlara buz ve ateş, solgun bir gölgelik neyi onarabilir

Öyledir, herkes mağluptur ve ayniyle çiçeksiz bazı ellere karşı içinden

Bir tek selamına güveniyorum, ırmaklar bağışlanır hallarımın yasına

Geldiğinde bir kişi eksiğiz çünkü, gittiğinde bir ömür yalnız!

**

Son anda Muslera! Ve o anda uykusuz ihtimallerden başka koynumdan düşenleri

7.65 değil 7.32’dir şimdi bütün ringlerin, uzak iplerin ve o rivayetsiz beklemelerin şifresi

Kalacak kadar cesaretin taşlarına doğru, kocaman bir elvedayla mümkündür belki dünya

Mağarasını savunan bir keşişin güneşidir mesela, saklandığım bütün dünlerin adresi

Neden sürgün barbarlar ve pazarlıksız rehineler dolaşıyor içimin sonsuz enkazında

Son anda Muslera, son anda! Dünya adlı bir dalgınlığın en kaygılı manzarasında.

İZDİHAM

Şiir Versus’tan alınmıştır.

Exit mobile version