14 Ocak 2018

Sema Enci, Sevgilim Perde

ile izdiham

benim bu dermanımı kesik yapan hangi makas
hangi yol ayrımı halkayı koparan
hoşça kalın desem bir kapı gıcırtısı
basamak tedirginliği bu bilirim
bu bilmeyi pay ederim hepimize
hepimiz altı üstü bu kadarcığız
soğanların çiçeğe duruşu ve zaman
bir ayrılık gününün ürpertisiyle hoşça kalın
duvarlar, yaslı pencereler, sürüklenmiş yaprak
ve silkinişi gücenikliğimin.

pazar tezgahları kadar diri, cesaret adlı çocuk
içimde saçlarını doğuya uzatmış bir çocuk
dizleri yara bere üstünde incelikler giyinmiş
yüzü incecik bir yaşam ürküntüsü çocuk
hızla harcanacak yılların iniltisi
sarı bir leke hüznümüzde
benim bu cumartesilerine ip bağlama hevesim
benim bu bekleme salonluğum
hangi tarihe yaslı buz gibi bir istasyonda
ilk defa söylüyor gibi hoşça kalın
adres kağıtları elinde şaşkın arayışlar
kışın o sıcak tarihi, kestane satıcıları
hoşça kalın desem iştahlı caddelerin kıpırdanışı.

göğün aynasında varoluşunu kutlayan kuşlara bakıp
ellerimde birikmiş acelesiz özlemler
eve asansör yerine vapurla çıkabilmeyi diledim.
deniz ve derinlik ah dedim devrilişim senin yüzünden
belleğimde bekçi düdüğü
gecenin karanlığından geçen suçluyum
ceplerime doldurdum bir şeyler diyebilmeyi
ve öğretmeyi bir şeylere hoşça kal diyebilmeyi
biraz da böyle gidebilmeyi bir şeylerle
caddeyi geçen kadının eteğinde eğleşen rüzgara bakıp
bir kır kahvesinin hasretini çekmeyi gördüm.

hoşça kalın desem masada küllük duvarda perde
pencerede kapıda kızgın bir yağmur
kadının eteğini çekiştiren acelecilikten haberi yok rüzgarın
caddenin günahı boynuna
günahı boynuna diyebilmenin çiçek sapı gibi duruşu
hoşça kalın sokağa açılan pencerelerin bütün evleri.
sevgili perde sevgilim perde
kimse sevmemeli kimseyi
üstelik geçerken caddeyi
öyle çiçeksiz öyle orta yerde.

Sema Enci

İZDİHAM