10 Mart 2016

Refik Halid Karay, Şair Kavgalarına Zoppasal Bir Bakış

ile izdihamdergi

Refik Halid Karay’ın dargınlık ile ilgili yazdığı mizahi bir yazıda günümüz Türkçe şiir ortamını da ışıklatan şeyler var. Okuyalım bu 90 yıllık metni.

 

Edebiyatta keza:

Bir gün, ansızın bir makale: “Hece vezninin zevkinden ve ahenginden mahrum biçare şairler, başta Musa Örs Bey olduğu halde, bize, yaptıkları gürültü ile Ramazan geceleri sokak ararlarında beyit okuyan davullu mahalle çocuklarını hatırlatıyor… Aynı mutarrrit, kaba ve tıflane manzumeler!”

Buna ertesi gün cevap: “Acemin, Arabın çürük ve hayide veznini çalmakta ve şiirlerine giydirmekte hala devam eden aruz şairleri alelusul İsa Beliğ Bey bize kendi evlerinde ana, baba, mirası kürkler olduğu halde mezarlardan kefen soyan nebbaşları hatırlatıyor… Aynı müstekrah, menfur ve murdar bir sirkat!”

Bu iki makaleyi artık birkaç yüz makale daha takip eder, birbirlerinin yüzlerine vurulmadık ne cehaletleri, ne intihalleri, ne ahlaksızlıkları, hülasa hiçbir kusurları, ayıpları kalmaz. Fakat bir gün, tavassutları başlar, bir topluluk yapılır, barışılır, artık sıra methiyelere gelir: “hece veznine beklenilmeyen bir selaset ve ahenk vermeye muvaffak olan genç şairler, hassaten Musa Örs Bey…” yahut “Aruz veznini şiirimizde başka bir eda, başka bir zevkle tatbike kadir olan şairler, alelhusus İsa Beliğ Bey..”

Biri devam etse… Ne gezer, bir gün yine davula, nebbaşa teşbihler… Al bir niza daha; yine düşün bakalım barışmanın yolunu!

Hülasa aziz ömrümüz dargınlık barışıklıkla, bu dertle bu kaygı ile mahvolur gider.

8 Teşrinisani 1920- Refik Halid Karay

Wordçeye Çeviren: Cihat Duman

İZDİHAM