7 Mart 2016

Mustafa Yörür, Afraze

ile izdihamdergi

Afraze
Güneşin doğuşuna inandır beni
Senden sonra batan
Namlunun ağzında inancımın çöküşü
Tandıra düşmüş çocuk gibi alevler içinde
Baştan ayağa yanan
Alevkeş halime susamışsan
Yed-i beyzâ ellerinle Afraze
Her halimle
Beni kendine kuşan.

Afraze
Yıkılır mı bu duvarlar inandır beni
Seninle birlikte uzayan
Çâh-ı Yusuf’un dekadansını hatırlat bana
Okyanusa düşmüş Ninovalı Yunus misali
Baştan ayağa nâçar
Sırılsıklam halime susamışsan
Münevver gözlerinle Afraze
Her halimle
Beni kendine kuşan.

Afraze
Hüzünlü köşklerin yıkılmasını bekler gibi
Perilerin
Seni bekledim
Dağlar davayı daha tartmadan
Doğaya çoktan meydan okudu insan
Baştan sona çar naçar
Annesiz doğumlara susamışsan
Baygın gözlerinle Afraze
Sabrı yıldıran halimle
Beni kendine kuşan.