Eyyüp Akyüz, Tadilat
biri beni onarsın n’olur
çırak ya da kalfa, usta lüks olur
onarsınlar beni niçinse niçin
kullanışlı değilsin diyorlar hiç kimse için
rol yaparsam musa diyorlar
yapmazsam firavun bana
beni buradan alın
dünya narkoz ısmarlıyor yaramaz çocuklara
hangi öfkeyi kaldırsam
kendime rastlıyorum, hayret
boşuna mı diyorum beni onarın
ne merhemler sürdüm, geçmiyor sancılı hayat
zengin kalkışıyla kalkmayan
gördün mü dünyadan, göremezsin
bir selam gönderir mi gidince
gıyaben tanıştığımız hayat
beni biri onarsın n’olur
ağzım doluyken anlamıyor beni kainat
imreniyorum, nazar değmesin
her bahar bakıma giriyor tabiat
dünya bir hızlı tren
tıklım tıklım vagonlar, -uyumsuzlara yer yok-
yine de her istasyon görülesi
beni onaranın, olurum kırk yıl kölesi
Eyyüp Akyüz
İZDİHAM
günlük alışkanlıklarımızın bayağılaşması üzerinde duruyor şair.yüksek ideallerin hayattan çekilişiyle yakalandığımız basitliğin kör tuzakları.kim onarabilir yalnızlığın yabancısı bir kalbi.da vinciyle başlayan sanatsal irade soyutlamanın inceliğine vakıf olmuş sürrealist ressam ve şairleri geride bırakmış çoktan zamana alfabe olacak umutsuzluk saçan nabız atışlarıyla.kendi mahşerini yaşıyor insan sığ sularda.şair bunun farkına varmış olacak ki fokurdayan cehennem için bir not düşmüş çağın kirli ilişkilerine.