16 Aralık 2016

Emel İrtem, Öğle Uçurumları

ile izdiham

Öğle vakitleri; benim ser-i mezarım
murdar ettiğim hayat yorganların altında
Hep böyle uyanıp çenemi yuvarlıyorum
Hacminden taşan bir karanlık
var. Canlı ve ölmeyecekmiş gibi duran
çalışkan insanların fotoğraflarında
belki bu yüzden yokum

Masumiyet, iplik, tuğla gibi kelimelerle
açıklanabilir bir durum yaratmak istiyorum
Anlam bir patırtı halinde dökülüyor dışarıdan
Şimdi ne yapmalıyım?
Diyelim ki ben dikenli bir kaktüsüm
günün soluksuz bahçelerinde büyüyen
Bu zavallı kaktüs ne yapmalı?

Uyanmak ağır eylem
hareket bölünerek çoğalıyor
meraka benziyor bu haliyle
kim ne nerede bana ne?
acımasız ve çiğ kalabalık
büyük yanıtlar peşinde sanki
henüz bitmeden sorular… imdaaat!
ben zamanı uyutayım mırıl mırıl
ufkun sandalında deniz tutmuş gibi

Göğü açıp kapatıyorum
mahrem yerlerini gösteriyorum
İşte bana benziyor, açlık dökülüyor
Suçlu gibi karışıp yer altında lağıma
her ruhtan bir lokma alıp yatışıyor

acımak yok artık..
Yeniden solucan olmak yok..
Bir dönence gibi gülümsemek var
Parçalar halinde söylenmeli yalanlar

Dışarıdan taşacak bütün bilgiler eksik
manası çözülmeyen  şifreleri taşıyor
nasıl açıklarım bu keyfi zenginliği
devamlı kapılar açılıp kapanıyor
beş altı kişi olmak inanın kolay değil
bir yolu olmalı zırhla yaşamanın
ve onu her gün parlatacak gücü insanın

Gerçeği biliyor musunuz? belki o yaşlı kadını
ben öldürdüm
Parasını çaldım cesedini parçaladım
Ortadoğu’dan akar gibi aktı kanı
Artık olası kurban benim
Bütün üçüncü sayfalarda ben varım
pusuda bekleyenler var
çattım kaşlarımı
dışarı çıkmam çıkamam, kaşlarım var…

Güneş pek çiğ, tam ortada, günün ortasında
Bütün elmalar gülüyor hayat ne garip!
Asla bitmeyecek yapılacak işler
Bir daha yıkanmak istemiyorum
Fena koktuğumu söylüyorlar
kapıcı kapıyı çalıyor
Bir şey buyuracak. Ben fena kokuyorum
Soru şu: Kapıyı kim açacak?

Hep geciken biri kendine yetişemez
Sanki açlığın içinden geçer gibi aşınır
Bir hakikat defteri açılıp hemen kapanır
Ne vakit imzamı atacağım oraya

Araf’tayım istikbal vaadediyorum
Selamünaleyküm ey zehirli manzara
Artık yolundan çekildim.

Emel İrtem

İZDİHAM