Kadir İnanır beni aradı! Dün, evet dün beni aradı. 76. Vakitlerden dün iken Kadir İnanır beni aradı. Zaten kitabım “Sevgili Huzursuzluğum” çıktı çıkalı hiç kimseyi aramaz oldum. Şairim ya, herkes beni arar. Sadece Kadir İnanır değil birçok şöhretli erkek, kadın da beni arar. Eğer kazara ben birini aramışsan halktan, telefonu“efendim” diye açarım. Şairim, …

Şair Çiğdem Sezer’in Darağacı isimli şiirinde “İyileşmez bir aşkla doğmuştur kadın” mısrasını okurken aklıma düştü Süreyya Ayhan. Mutfağın ortasına oturarak gazete okuyanların ilgisini de ancak Süreyya Ayhan çeker diye düşünüyorum. Çünkü gözlerindeki parıltıyı, sevmek uğruna aşkla ve ötelenmekle değiştiren bir kadının haberi zaten yatlarda ve koltuklarda okunmaz. “Ben” diyordu, “Ben suçsuzum!” …

Not: Yaşamak bir insanın üstüne ancak bu kadar yakışmazdı. Hüseyin’e aslında dünyaya ait hiçbir şey yakışmazdı. Üç gün önce öğrendim. Güzel dostum, arkadaşım, kardeşim Hüseyin, mayıs ayında sanırım ya da nisan ayının sonlarında vefat etmiş. Duyunca bende hal kalmadı. Yalnızlığın İcadı (1984) adlı deneme kitabımda O’ndan bahsetmiştim. Yaşarken keşke haber etseydim ona …

Bundan 9 yıl önce İstanbul Üniversitesi’ne çok yakın bir kahvehanede otuturken başladım şiir yazmaya. O güne kadar okuduğum tek şiir kitabı yoktu. Bunu övünmek için söylemiyorum. Dünyaya gelmenin ve bir daha bir yere gidememenin şaşkınlığından vakit kalmamıştı. Ama tanıyan arkadaşlarım bilir; her zaman bir şiir gibi düştüm; düştüğümde ise üstü …

Ne tarihin, ne de falların bahsettiği hayatlara benzemiyordu yaşadıklarım. Al basmasın diye bebekliğimi kırk gün kırk gece eşikten geçirmeyen annem şu imtihanı bir türlü verememiş oğlunu her sabah gözünü oğuşturarak sanki bir işi varmış gibi evden çabucak çıktığını görse ne derdi kim bilir? Bir acelem olmasa da randevuma hep gecikecekmiş gibi, fotokopiyle …

göğsünde mektuplarımı saklayan sevgilimi bilmediniz siz bilmediniz ne zaman ona baksam elimi kestiğimi hep benim kanım döküldü, belli olmadan nerede yaşlandığım boşuna mı bitlendim hazmetmek zordur sevdiğinin koynundaki heykeli ölmese devletin fark etmeyeceği adamların kaderidir kan davası batı kurtuluştur, terlemeden hayali kurulan bıyık, müstear isimler tedirgindirler sağlık ocağında sıra beklerken …

Kardeşim Kaddafi, su içince bir mebus / kalkar dokunulmazlık! Başın bunca kalabalıkken “şimdi sen de nereden çıktın?” dediğini duyar gibiyim. Ben Bekir oğlu, Emine’den olma, düşmek üzere olan bir uçakta pilotu ağlarken teselli etmeye çalışan bir şairim. Uzun zamandır sana mektup yazmayı düşünüyordum; kısmet bugüne imiş. Televizyonlardan, haber sitelerinden ve gazetelerden …

Sevgili Kızım, Bir ölü bir evden ancak bir kez dışarı çıkar. Sen hiç bilmedin ama ben hangi eve varsam her gün oradan ölü çıktım. Sevgili Kızım, Annene sürekli neden eve gelmediğimi soruyormuşsun. Annenin iki yıl önce kaleme aldığı ama henüz geçen hafta postaya verdiği mektupta öğrendim bunu. Üzgünüm! Yüzündeki makyajı …

Babalarını erken yaşta kaybetmiş çocukların gövdeleri ancak bir boşluğa katkı yapar. Annelerini erken yaşta kaybetmiş çocukların gövdeleri ise artık o boşluğun ta kendisi olmuştur. Babamı kaybettiğim gün o küçük tercümemle yeryüzündeki boşluğa katkı yapacağımı hiç aklıma getirmemiştim.. O yaşlarda ne boşluğun hangi anlama geldiğini bilebiliyordum, ne de yeryüzünün sazları kıran …

Her karşılaştığımda, beni hırkasını kemiren deliye çeviren, yanarak yere düşmüş uçakların içinde “en arka koltukta oturuyorum” diye teselli veren, hiç karekökü alınmamış bir asal sayının umursamazlığına dâhil eden, lacivert takım elbise giyince devlet olan adamların ceketlerinden nefret ettiren şaşkınlığım… O kadar vakti olmasına rağmen bana bir kez bile “nasılsın?” demeyen Ali! Nevruz kutlamalarında ateşin üstünden …