10 Mart 2016

Cahit Revaha Kutsal, Kaçarak Yakınlaşmak

ile izdihamdergi

Ellerimle bir yangın başlatmak üzreyim
Yaşadığıma tanıklık edemeyecek kadar yorgunum aslında
Kim bilir ölmekten usanmış olduğunu saçlarımın
Beklemekten vazgeçin beni artık
Tenine heyecan vermeyen el gibiyim

Gençliğimi günahın kenarında bıraktım
Gecenin ruhuma serdiği kuraklığı
Eritiyorum günün omuzunda
Bundan galiba gözlerim aşkı soyunuyor
Acılı bir kadına tereddüt aşılıyorum
Çocukken öptüğüm ölü
Hüzünlerimi istiyor, dayanmış kapıma
Yağmura doğru hikmeti görmüş o
Hem ürkmüş hatalarından
Hem oturmuş onları okşuyor
İstiyor bir beden büyük tabutu olsun
Hüzünlerimi keşke gömmeselerdi diyor

Bunca kara lekeli düğüm varken
Duyduğu tüm sözlere iman etmiş
Hesaba katmamış kendini
İşte kopardım suçları dalından
Ve her şeye hazırım diyor şimdi

Bense korkuyorum her şeye hazır olmaktan
Zaten bildim bileli
Ölülerin saatlerini durdurmakla geçti ömrüm
Al, bu hüzün senin olabilir
Ben artık
Bütün itliğimi sıkıştırıp tabutumun içine
Dilini bildiğim bir ülkeye gitmek istiyorum

Cahit Revaha Kutsal
İZDİHAM