Zbigniew Herbert, Yaşlı adamların duası

Ama daha sonra daha sonra
bizi siz reddetmeyin.
Çocuklar kadınlar sabırlı hayvanlar
mumlaşmış ellerimizi görmeye
dayanamayıp çekip gittiğinde.

Hareketlerimiz bir kelebeğin uçuşu gibi güvensiz.
inatçı sessizliğimiz ve öksürükler dili
ve dünyanın gözün içine çekildiği an yaklaşır
açılınca birdenbire hatıralar çekmecesi
oradan bir gözyaşı gibi akıp cam gibi parçalanır

Bizi yine bulup bulamayacağınızı
soruyorum. Çünkü dönüş çocukluğun kucağına
olacak, büyük bir ağaca, karanlık bir odaya
ortasından kesilmemiş bir konuşma acısız gözyaşları

Biliyorum
bu bir kan sorunu
ve biz tembel mistikler toplayıp bacaklarımızı
romatizmalı bir dua ile kemikli ellerdeki
dinleriz damarlarımıza doluşan kumu.
Ve karanlık iç kesimde beyaz bir kilise büyür
tuz hatıralardan yapılmış ve anlatılmaz bir kırılganlıkta

Bir kez daha yürütüleceksiniz
çanların astımlı emeğinde
ortasında çiçeklerin yandığı
tutunarak beyaz beze, mayasız ekmek tadına.

Eğer bizden melekler yapmak zorsa
bizi cennet köpeklerine dönüştürün
kabarık saçlı melezlere
kül rengi yüzlü güvelere
çakıltaşının sönmüş gözlerine
yeter ki sunaklarınızın açgözlü karanlığı
tüketmesin bizi.

Tek bir şey söyleyin bize:
Geri döneceğimizi.

Zbigniew Herbert

İZDİHAM