Serap Aslı Araklı, İkincil Ölüm

haydar uzağı bir şehre gidiyorum
ayaklarımın altı kızıl toprak
varolmanın yokluğuna bir dergi aldım
okumuyorum sayfalarına ağlıyorum
insan acımadan yazamaz ki
neden masumiyet hep ansızın yakalıyor
içimin rengi bozuk aynalarının flu gölgesi
notları alıyorum hep renkli defterlere
bana bir hayat verilmiş gidip gelip ağlıyorum
her sabah başkalarının uzuvlarına uyanıyorum
yüzümü döven eller sahi kimin
kalbim çizilmiş tüketici hatası diyorlar
benimle düşünecek birini bulamadım
ecelimle geziyorum yıllardır
bu benim kaçıncı ölümüm
hayat yaşandığı gibi okunmuyor
acil kendimden ölme tercümana ihtiyacım var

Serap Aslı Araklı

İzdiham