Oğuzhan Bükçüoğlu, Sizi Bunun Bir Şiir Olduğuna İnandırmalıyım

dünya üçe bölündü ilkin
kramp ve çiçek isimleri
düştüm, sadece kendi payıma
katar şeyhinin elleri
öpülmek öpmekten daha mı güzeldir
biraz daha, biraz da ahlaksız sözcükler

beyaz yakalı kahvesini bitirdi
işini, sevgilisini, annesinin yüzünü
telefonun darılmaz ekranını düşündü
akşam hangi kapıya
gündüz hangi arabaya sığınacaktı
mesai başladı
ve kalktı, düşünmeyi bitirdi

kadraj
kaplumbağanın bile görünce hızlandığı
zamanın boşluğu
yarası olmayan merhem
bir kadının saçlarına elidor
çatlaklar tam da gülümserken başlar

ayın ellerine düştük
bitti bitecek, bir koronun sessizliği
canım, aşkım, sevgilim ve şerefsiz
bunlar
birinin aynı kişiye söylediğidir

unutmadan
dünya üçe bölünmüştü
özür dilerim
üçüncüsünü kaybettim.

Oğuzhan Bükçüoğlu

İZDİHAM