3 Şubat 2016

İbrahim Varelci, Kaçış

ile izdihamdergi

karanlığa yumdum gözlerimi
nefesini kolay işitirim diye yalnızlığın
bağladım kendimi mahzun bir çocuğun uçurtmasına
sonra oturdum dünyanın düzelmesini bekledim

oysa rüzgârlı havalarda saçların başına belaydı
rimelin akmasındı tamamdı bu iş, yağmurdan da nefret ederdin
stiletto ve bilimum platform topuklu ayakkabılar
şimdi beni dinler misiniz
ben şehir dışına çıkıyorum, kendimin de dışına, özellikle de senin
bana biraz toprak gerekiyor biraz sağanak yağış
annemin nasırlı elleri çıplak tenimi zımparalarken
itiraf etmeliyim daha mutluydum

ince belli bardak takıntısına inanıyorum
bir de okeyde yancıların içtiği çayları inkâr etmelerine
üzerine yemin ediyorum edebiyat dergilerinin
demli bir çayın teskin edişine
bir de damağımdaki uyuşukluk hissine kapılıyorum
biliyorum çok anlatacaklarım var çok birikmiş ta şurama kadar doluyum

 

 

İbrahim Varelci
İZDİHAM