Kendi isteğinle yalnız kalabiliyorsan özgürsün demektir. Çünkü yalnız bırakılmakla yalnızlığı tercih etmek birbirinden çok farklı şeyler. Birincisi, insanı toplumun dışına itip hayattan koparırken diğeri hayatı daha derinden algılamayı sağlar. Hem kendimizi hem de etrafımızdakileri daha iyi tanımak için ara sıra yalnızlaşmaya ihtiyacımız vardır. Kendi içimize doğru büyümek, duygularımızı ve düşüncelerimizi …

Kahvenizi nasıl alırdınız, diye sormayacağım bu yazıda ama nereden alırsınız, diye sorabilirim belki. Cevabınız Starbucks değil de bir kahvehane ise bu yazıyı okumaya devam edebilirsiniz. Kahvenin ülkemize kesin olarak hangi tarihte geldiği tartışmalıdır. Fakat tartışılmayan bir gerçek vardır: Kahve, bizde asil bir içecek olma hüviyetini kazanmıştır. Sadece bizim kültürümüzde, bir …

Yüzünüz kızarıyorsa hâlâ bir umut var demektir. İnsan, mahcupken kırık iki bacağı üzerinde yürümek zorunda hissediyor kendini. Bu durumdayken müthiş bir acı hissediyor. Fiziksel acının da ötesinde bir acı bu. Çünkü insan, kalbinde çekingenlik hapsolmuşken, bazen konuşamaz olur. Derdini dile getiremez hale gelir, bu durum da yaşadığı ıstırabın baş döndürücü …

Hikâye denildiğinde insanın içine ilk düşen duygu samimiyet oluyor. Samimiyeti var eden duygu da masumiyettir elbette. Unutulmaz hikâyelerin odak noktasına bakıldığında bunu hemen görebiliyoruz. Bir yazar, sert bir hikâye yazarak da samimi olabiliyor, bir aşk masalı yazarak da. Burada konunun önemini elbette göz ardı edemeyiz; ama hikâyede ne anlattığınızı biraz …

  Öykülerde mesaj verme kaygısına nasıl yaklaşıyorsunuz. Edebi bir metin, roman veya öykü mesaj vermeli midir? Sadece öykü için değil edebi metinlerin hepsi için diyeyim. Evet, her edebi metnin anlattığı bir şey vardır. Bu, onun “ne”sini oluşturur, derdini yani. Yazarın bunu okura sunma biçimi de “nasıl”ıdır. Ve bence önemli olan …

İYİLERİN ÖZÜR DİLEMEDİĞİ BİR DÜNYAYA AÇIK MEKTUP   Deneme yazıları zaman zaman eleştiri, makale, köşe yazısı, anı gibi türlere yaklaşır. İnsanı en çok çarpan denemeler ise şiire yakın olanlardır. Şiire, yani insana. İnsanı merkezine almayan her yazı yapaydır, koftur, kurudur, cansızdır, hareketsizdir. Çünkü harfleri bir araya getiren aşktır. Kelimeler gönül …

KORKUT ATA O GÜN NE SÖYLEDİ, BİZ BUGÜN NE ANLADIK? Dede Korkut Hikâyeleri, Oğuz Türklerinin yaşamını bütün yönleri ile ele alan, sembollerin diliyle konuşan büyük bir değerler bütününü oluşturur. Bu hikâyeler, şimdilerde unutulmaya yüz tutmuş ve bu yüzden tekrar hatırlamamız gereken kültürel değerlerden bahsediyor. Tam da kültürel erozyonun açığa çıktığı …

ŞAİRİN YALNIZLIĞI  Neyi anlattığınıza biraz da nasıl anlattığınız karar verir. Üstelik şiir adına konuşuyorsanız ve söyledikleriniz, şiirin adımlarını takip edemiyorsa laf kalabalığından öteye geçemiyor. Bu haliyle şiir eleştirisi salt teknik açıdan mümkün olabiliyor. Peki, şiire nesnel bir eleştiri getirmek mümkün müdür? Aslına bakılırsa eleştiri politik bir kavramdır. Eleştiride esas konu, …

  HAKİKATİN ŞİİRSELLİĞİ VE ÇİFTE AÇMAZ Hayatından memnun olanlar şiir okumaz. Onların ne şiirden alacakları bir şey vardır, ne de şiir onlara bir şey verebilir. Çünkü onların, hayatla olan bağı ontolojik olarak kopmuştur. Bir insanın hayatından tam olarak memnun olması, onun duygu dünyasının kapalı olmasına işarettir. O, bakıyordur ama göremiyordur. …

Şiirin insanların üzerinde bıraktığı etki, o şiirin gücünü ortaya koyar. Şiirdeki etki, eğer varsa, ona karşı konulamaz. Birkaç mısra bile insanı şiire çeker ve artık o kişi, şiirin içindedir ve şiirin ritmine göre soluk alıp veriyordur. Kelime oyunlarına pek başvurmadan, okuru imge bombardımanına tutmadan, şiirini olabilecek en saf haline dönüştürüp, …

  Adımlar ilerlerken gidilecek yer yaklaşmıyorsa, varıldıktan sonra  “olunacak”  bir yer kalmamış demektir. Yollar hep çıkmaza mı sürüklüyor bizi? Hakiki bir yolcu mu değiliz, yoksa yollar mı tükendi? Vaz mı geçtik artık her şeyden, kendimizden, sevgiden, aşktan? Neden bu kadar dermansız kaldık? Kendimize karşı bile elimiz kolumuz bağlı bir haldeyiz. Oysa …

Her şey ölür. Bazı şeyler olmadan ölür. Ölünce olunur, olmadan önce ölünürse yazık olur. Zaman, sürekli ölüş halindedir, zannedildiği gibi oluş halinde değil. Yavaş yavaş bir ölüme maruz kalır ya insan, bu yüzden yaşadığını zanneder. Yaşamak bir zannetme biçimidir; belirli bir zaman diliminde varoluşu hissetmek, hepsi bu. İnsan, ölümü sadece …

karanlığa yumdum gözlerimi nefesini kolay işitirim diye yalnızlığın bağladım kendimi mahzun bir çocuğun uçurtmasına sonra oturdum dünyanın düzelmesini bekledim oysa rüzgârlı havalarda saçların başına belaydı rimelin akmasındı tamamdı bu iş, yağmurdan da nefret ederdin stiletto ve bilimum platform topuklu ayakkabılar şimdi beni dinler misiniz ben şehir dışına çıkıyorum, kendimin de …